φοβάμαι...

Φοβάμαι…

Το δωμάτιο μυρίζει θάνατο.

Σκέψεις… συνέχεια…

μου υπενθυμίζουν το τέλος.

Δεν έχω άλλες αντοχές.

Κουράστηκα να ελπίζω,

να μη σκέφτομαι..

Ελέγχουν το σώμα μου..

Τρέμω..

Θάνατος που πλησιάζει…

Το αισθάνομαι..

Φοβάμαι…

" Όταν δεν εκτιμάς αυτό που έχεις

τιμωρείσαι με την απώλειά του"

Θεία δίκη;

Μάλλον όχι…

Δεν πιστεύω σε θεούς…

Μα σε τι πιστεύω;

Πρέπει κάτι να πιστέψω… 

κάτι που να μοιάζει με ελπίδα…

Το σώμα μου τρέμει..

Πάλι… έρχονται…

μου ψιθυρίζουν το τέλος…

Φοβάμαι…

Φοβάμαι.